Logopedia

Zachęcamy do skorzystania z propozycji ćwiczeń artykulacyjnych, oddechowych, słuchowych głownie w formie zabaw logopedycznych. 

Zabawy dźwiękonaśladowcze 

Zabawy logopedyczne

1. „Lusterka” – zabawa dydaktyczna. N. pokazuje różne śmieszne miny i pozy, a dzieci go naśladują. Rolę prowadzącego mogą przejąć dzieci.

2. „Na łące”

a) „Wąchamy kwiaty” – ćwiczenia oddechowe. Dzieci nabierają powietrze nosem do brzucha, a następnie wypuszczają je buzią.

b) „Żaba łapie muchę” – ćwiczenia warg i języka. Dzieci naśladują ciche bzyczenie muchy.

Na umówiony gest N. wysuwają szeroki język – jak najdalej do przodu – robią

„łyżeczkę” i chowają język.

c) „Rechot żaby” – ćwiczenia mięśni policzków. Dzieci nadymają policzki i zatrzymują w nich powietrze. Następnie naciskają policzki palcami wskazującymi i wolno wypuszczają powietrze.

d) „Złapana mucha” – ćwiczenia języka. Dzieci przy zaciśniętych ustach wypychają końcem języka policzki od środka (w różnych kierunkach).

3. „Szumią drzewa” – dzieci nabierają powietrze nosem do brzucha, a następnie wypuszczają je buzią, udając szum drzewa. „Głosy zwierząt” – ćwiczenia ortofoniczne: dzieci naśladują odgłosy zwierząt, jednocześnie wypowiadając głoski i zdanie – dzięcioł: puk, puk; sowa: uchu; wilk: auuu; Misie jedzą miód – ćwiczenia języka. Dzieci z języka robią dużą łyżeczkę i naśladują lizanie miodu, oblizują wargi oraz kląskają.

4. „Baranek”:

a) „Suszenie wełny” – ćwiczenia oddechowe. Dzieci nabierają powietrze nosem do brzucha, a następnie wypuszczają je buzią, dmuchając na małe kawałki waty – starają się je przesunąć.

b) „Mały baranek” – ćwiczenia ortofoniczne. Dzieci naśladują odgłosy wydawane przez barana lub owcę.

c) „Przysmaki baranów” – ćwiczenia języka i mięśni policzków. Dzieci udają

gryzienie trawy, a następnie przeżuwanie jej z zamkniętymi ustami.

5. „Znudzony niedźwiedź” – dzieci stoją w kole. N. opowiada dzieciom:

W pewnym lesie mieszkał niedźwiedź, który ciągle się nudził (dzieci naśladują ziewanie z wydawaniem cichego odgłosu aaaaa). Zastanawiał się, czym mógłby się zająć, żeby nie było tak nudno (dzieci palcem wskazującym i środkowym obydwu rąk masują delikatnie stawy żuchwowe ruchami okrężnymi). Drzewa w jego lesie były bardzo wysokie i nie mógł nic

zobaczyć. Musiał wspinać się na tylne łapy. Ale co chwila opadał z powrotem na ziemię (dzieci stoją w lekkim rozkroku, wspinają się na palce i bezwładnie opadają na pięty – nie przewracają się). Miś był smutny i ciężko wzdychał (dzieci stoją wyprostowane, ręce trzymają na przeponie, ustami i nosem nabierają powietrza do brzucha i wypuszczają je długim wydechem na głosce a). Nagle zobaczył małego chłopca, który lizał lody (dzieci

wysuwają płaski język i wciągają go z powrotem do jamy ustnej). Pomyślał o wszystkich smakołykach, które chciałby zjeść (dzieci wysuwają język jak najdalej i oblizują się, rysując jak największy krąg). Na samą myśl o miodzie zrobiło mu się wesoło (dzieci szeroko rozciągają wargi na boki, wykonując przerysowany uśmiech).

6. „Rozgrzewka aktorów” – dzieci do zabawy wykorzystują lusterka. Dzieci patrzą na N., który demonstruje dowolne ćwiczenie logopedyczne. Następnie dzieci samodzielnie wykonują ćwiczenie, sprawdzając w lusterku poprawność wykonania. Następnie przechodzą do następnych ćwiczeń:

a) Ćwiczenia rozluźniające. Dzieci zamieniają się w szmaciane lalki – lekko pochylają się do przodu i bezwładnie potrząsają całym tułowiem oraz głową; przy zamkniętych ustach i brodzie lekko skierowanej do klatki piersiowej cicho mruczą (rozluźnianie strun głosowych).

b) Ćwiczenia oddechowe. Dzieci leżą na plecach. Każde ma na brzuchu książkę lub jakiś płaski przedmiot. Wdechem robionym nosem i ustami kierują powietrze do brzucha i podnoszą przedmiot do góry.

c) „Wrony bez ogona” – ćwiczenia wydłużające fazę wydechu. Dzieci na jednym wydechu starają się powiedzieć całe zdania: Pierwsza wrona bez ogona. Druga wrona bez ogona. Trzecia wrona bez ogona. Tak aż do dziesięciu. Przy kolejnych próbach dzieci starają się powtarzać po dwa, a następnie po trzy zdania na jednym wydechu.

7. „Zwierzątka”:

a) „Koniki” – ćwiczenia języka. Dzieci kląskają – naśladują odgłos stukania końskich kopyt.

b) „Kotki piją mleczko” – ćwiczenia języka. Dzieci wysuwają język szeroki i na

przemian wąski; płaski lub zaostrzony, a następnie unoszą lekko brzegi języka do zębów.

c) „Małpki” – ćwiczenia warg. Dzieci ścigają usta i wysuwają je do przodu, przesyłają całuski. Następnie przesuwają wargi w lewo, a następnie w prawo – robią uśmieszki jednostronne.

Zabawa:

Przygotowanie:

1. Wydrukuj karty.
2. Wyklej na każdej z nich odpowiednie pola różnymi

fakturami (sznurek, plusz, papier ścierny i inne).

Zabawa:

1. Dotykaj palcem wskazującym dziecka odpowiednich

pól, wymawiając przy tym wyrażenia dźwiękonaśladowcze.

2. Pamiętaj, że najważniejsza jest zabawa. Dziecko

zechce powtarzać wyrażenia tylko wtedy, gdy będzie się dobrze bawiło.

Warunkiem koniecznym jest także poczucie bezpieczeństwa i brak presji do mówienia.

Ćwiczenia oddechowe 

Letnia gimnastyka buzi i języka

Przygotowanie:

1. Wydrukuj karty/ wytnij

2. Możemy bawić się w memo lub losowanie loda do wykonania odpowiedniej minki

Zabawa z wykorzystaniem rymowanki:

Lato, lato na nas czeka,

razem z latem – las i rzeka.

Powtarzamy rymowankę:

·      szeptem,

·      z naturalnym natężeniem głosu,

·      krzycząc.

Ćwiczenia języka:

·      „Głaskanie podniebienia” czubkiem języka, jama ustna szeroko otwarta.

·      Dotykanie językiem do nosa, do brody, w stronę ucha lewego i prawego.

·      Oblizywanie dolnej i górnej wargi przy ustach szeroko otwartych / krążenie językiem/.

·      Wysuwanie języka w przód i cofanie w głąb jamy ustnej.

·      Kląskanie językiem.

·      Dotykanie czubkiem języka na zmianę do górnych i dolnych zębów, przy maksymalnym otwarciu ust

·      Język wysunięty w kształcie grota wykonuje poziome ruchy wahadłowe od jednego do drugiego kącika ust.

·      Rurka – wargi ściągnięte i zaokrąglone unoszą boki języka.

·      Język lekko wysunięty opiera się na wardze dolnej i przyjmuje na przemian kształt „łopaty” i „grota”.

·      Ruchy koliste języka w prawo i w lewo na zewnątrz jamy ustnej.

·      Oblizywanie zębów po wewnętrznej i zewnętrznej powierzchni dziąseł pod wargami. Usta zamknięte.